Улаанбаатар хотын өнөө байдлыг нэг миний нүдээр харахад

Анх энэ блогийг нээхдээ интернет дээр өөрийнхөө мэдсэн зүйлсийг түгээх санаатай байсан. Бусдын л адил ажил ихтэй гэдэг шалтгаанаар блогт нэмэх нь байтугай орох нь ховор болсон. Хүмүүс бид хуулийн өмнө адил тэгш эрхтэй, залуучуудын хэлдгээр бол би ... эрхтэй. Гэхдээ бидний эрх бусдын эрхээр хязгаарлагдана. Жишээлбэл, таны өнөөдөр баярлаад чанга хашгирах эсвэл гомдоод чанга дуугаар уйлах нь бусдад цаад учруулах байгаа тул та өөр газар эсвэл дуугаа намсгах шаардлагатай. Тэгэхлээр хүмүүс бид эрх, эрх чөлөө гэдгийг өөрөөр ойлгох хэрэгтэй. Татсан тамхиныхаа ишийг хаях, залжилсан бохио шууд хаях, халаасандаа буй чихрийн цаасыг шууд гаргаад гудамжинд хаях нь таны эрх чөлөө биш. Мэдээж би таныг тэдний нэг бишээ гэдэгт итгэж байна. Гэтэл сүүлийн хэдэн жилийн турш үргэлжилсэн шилжилт хөдөлгөөн бол энэ бүхний гол шалтгаан нь болов уу.

Хөдөөнөөс хот руу, хотоос гадаад улс руу

Бид тодхон санаж байна. Хэдхэн жилийн өмнө Монголын хөгжмийн ертөнцөд Rap, Hip-Hop урсгал хүч түрэн орж ирж, залуучууд өргөн өмдөөр гангарч, би ч гэсэн тэдний нэг байсан. Rock Pop ертөнцийн тухайн шинэ содон, соргог мэдээ, ФМ радио, телевизүүдээр тасралтгүй явдаг. Excel, Sonato гэдэг машин орж ирэн Орос машинуудыг шахах үйл явц харагдаж, замын түгжрэл багатайхан сайхан биш ч яваад байж болохоор замтай. Интернет гэж юу вэ? Тэр РС тоглоом нь sega, sony, Nintendo-с тэгээд үнэхээр гоё биздээ. Э-мэйл хаягтай юу? Байхгүй бол би чамд нээж өгье, алив интернет кафе орьё. Залуучууд бүгд сурах чиглэлийг эрхэм болгож, оюутан болж их дээд сургуулиудын тоог нэмэхэд хувь нэмрээ оруулж байсан нь саяхан.

Гэтэл одоо ганц ФМ-ээс бусад нь зохиолын дуугаар занимаалдсан раажаваа сонсоод, олон гоё JEEP машинтай ч багтахааргүй зам дээр, ядаж байхад өмнө өгүүлсэн солонгос машиныг нь морь унаж өссөн бацаан 45 хоног аймгийнхаа жолооны курс суугаад авчихсан үнэмлэхтэй. Машин гэдгийг морь унахтай яг адилтай гэж боддог халтар царайтай залуу такси гэдэг үйлчилгээг үзүүлж байна. Ганцхан жишээ авья. Ороод суулаа, цонх нь хагархай.

Таксины жолооч: аа өчигдөр нэг п*аа шаачихсан, за хаашаа явах уу?

Зорчигч: 19-р хороолол

Таксины жолооч: өө мэдэхгүй шүү дээ, за явж л байя, заагаад өг за юу гэж ширүүн дугарна.

Нөгөө олон их дээд сургуулийг хөдөөний оюутнууд пиг дүүргээд, надад байр байхгүй яах уу? Надад өнөө оройны хоол байхгүй яах уу? Үнэхээр гэр бүл чинь чадваргүй бол чи шууд хар ажил хий. Хамгийн бага даа 4 жил яг өнөөдрийнх шигээ амьдрах уу. За болье, чи мэргэжлийн засварчин, цахилгаанчин гээд олон мэргэжил байна. Коллежид ор, ядаж л 1, 2 жилийн дараа хоолтой болно. Өнөөдөр тэдгээр хүмүүст ийм ойлголтгүй байхгүй болохоор л эмэгтэй нь янхан болж гичийгээрээ дуудуулж, гэхдээ янхан болоход шаардлага өндөр байх шүү, хэхэ. Эрэгтэй нь архичин, бүтэлгүйгээрээ дуудуулж гундуухан явж байгаа. Ингээд архидаад, явж явж төгссөн чинь ажлын байр байхгүй. Учир нь тэд бол дундаж, түүнээс доогуур, тэдний 4 жил хийж байсан ажил нь бүгд шөнийнх тийм болохоор өглөө ордог хичээлээ ихэнхийг ойлгоогүй эсвэл суугаагүй, өвчтэй байсан болохоор. Одоо тэгээд яах вэ, гэрийнхэн дээрээ л очино эсвэл хуучин хийдэг байснаа үргэлжлүүлээд явна. Би их гутрага үзлээр бичиж байна. Мэдээж өнөөдөр сайхан сайн яваа хүн олон, би хэзээ ч үгүйсгэхгүй. Гэвч масс бол ийм л байна. Бодож үзээрэй, хэрвээ гадаад руу урсах хөдөлгөөн байгаагаас арай л бага байсан бол, хөдөөнөөс ирэх урсгал арай л бага байсан бол энэ жонхуу арай л цайруу байх байсан, гэтэл одоо бараан байна шүү дээ. Миний хэлдэг хараал бол хөдөө.